Arrived in Tanzania

geschreven op zondag 4 april:

JAMBO!
Zittend op een plastic stoeltje aan een gammele houten tafel met een koud biertje zitten we op het terras van een YMCA hostel in Dar es Salaam! Sinds zondag 4 april geen Uganda meer, maar TANZANIA! Na een goede vlucht en op airport Dar es Salaam bestormt te worden door hordes opdringerige taxidrivers zijn we in ieder geval op een aardig goede overnachtingsplek gekomen.

Eerst nog even een terugblik op onze laatste 1,5 week Kampala. Voor het eerst merkten we hoe lastig het is op verre afstand te zitten als er thuis verdrietige dingen gebeuren. Zo is vrijdag 26 maart Pake Sjoerd (pake van Willem) overleden op de leeftijd van 91 jaar en nu net afgelopen donderdag is ook een oudtante (92 jaar) van Willem heengegaan. Natuurlijk fantastische leeftijden en voor beide geldt dat het zo goed is. Gelukkig gaan we over 4 weken al de ouders van Willem ontmoeten en nemen ze iig een video-opname van de begrafenis van pake mee.

Naast deze verdrietige dingen ging het leven in Kampala door. Zo is Willem met Gerard, Chris en 4 jongens van Bulamu naar het gebied van de aardverschuiving geweest om hulpgoederen te brengen. Het was een bijzondere ervaring. Met name ook voor de jongens die soms nog nooit zo ver buiten Kampala zijn geweest en het fantastisch vonden de mensen van hun land te kunnen helpen en konden genieten van de bijzondere gelegenheid in een hotel te slapen en zoveel te eten als ze wilden :)!

Met het Masterplan is ook nog een flinke slag gemaakt. We hebben een goed concept af kunnen leveren waar het Kinderdorp mee voor uit kan de komende 5 jaar. Met de bouw van de speeltuin is nog niet begonnen, omdat het benodigde bedrag nog niet binnen is. De collecte tijdens de begrafenis van pake Sjoerd was voor Bulamu bestemd, dus weer een stapje in de goede richting!

Verder stond deze laatste 1,5 week in het teken van afscheid nemen. Afgelopen donderdag zijn we uit eten geweest met Joseph en Chris en Jurjanne. Het was een geslaagde avond en we hebben Joseph zijn indrukwekkende levensverhaal gehoord. Je kunt zijn verhaal o.a. lezen in het boek ‘Vergeten Kinderen’ van Ingrid van Diest.
De dag erna was het natuurlijk Goede Vrijdag en hebben we afscheid genomen bij Bulamu Children’s Village. Hier in Uganda vieren ze Pasen uitgebreider dan dat wij dat gewend zijn. In het kinderdorp was het één groot feest en hebben we ontzettend genoten van de zang en danskunsten, het avondmaal met soda en sweet bread, de brandende kaarsjes in het donker en de vele zweterige knuffels aan het eind van de avond toen wij gedag gingen zeggen aan alle 247 schatten van kinderen!
Zaterdagavond hadden we ons afscheid van alle leuke dutchies die we hier hebben ontmoet met zelfgemaakte internationale gerechten als pannenkoeken, nasi, lasagne & stokbrood met kruidenboter. Eerste Paasdag nog een laatste bezoek aan Watoto gebracht voor een Paasdienst en daarna richting Airport vertrokken.

Reflecterend op Uganda als onze eerste bestemming zijn we erg tevreden en hebben we genoten!

Het gaat rap nu we alweer 2 maanden onderweg zijn en in het 2e land zijn gearriveerd. Ons plan is 2e Paasdag een beetje te chillen en uit te zoeken hoe we het beste in het Zuiden van Tanzania kunnen komen op het volgende project van de cashewnoten. Het liefst gaan we zelf rijden en een auto huren. Over een tijdje kunnen we jullie vast meer vertellen over onze belevenissen hier!

Aangezien we nu in een gammel intercafe zitten, lukt het even niet foto's te uploaden. Die houden jullie nog tegoed!

Veel liefs, W & P