Hola amigos!

Misschien herinneren jullie je nog dat we in Uganda een oproep hebben gedaan om mee te helpen een speeltuin voor de kinderen van Bulamu te realiseren. We hebben goed nieuws: de speeltuin is af en ziet er prachtig uit! Voor alle mensen die mee hebben geholpen: super bedankt! Foto's zijn te vinden via deze link: http://picasaweb.google.com/psgroenvandorsten/UgandaSpeeltuin?authkey=Gv1sRgCPyDp5-rjJCpyAE&feat=directlink

Inmiddels zijn we alweer ruim 2 weken in Zuid-Amerika! Zaterdag 30 oktober was een lange dag. Om 15.00 u vlogen we weg uit Auckland, om vervolgens om 12.00 u ’s middags dezelfde dag aan te komen in Santiago. Hier werden we warm onthaald door Samuel en Ximena en hadden we ’s avonds zelfs nog energie over om naar een concert te gaan. Zondag in de kerk kwamen we er gelijk achter dat we zonder het spreken van Spaans in Zuid-Amerika zeer beperkt met de mensen kunnen communiceren, maar dat de mensen je alsnog hartverwarmend welkom heten met 1 kus op de wang. Daarna volgt een formeel Engels/Spaans/stilzwijgend ‘gesprek’ die na enkele minuten weer wordt afgesloten met een kus op de wang. Omdat Ximena in Santiago is opgegroeid kon ze ons veel laten zien van Santiago, wat erg leuk was! De dag voor vertrek naar Peru zijn we een dagje naar de kust geweest: Valparaíso en Vina del mar. Aangekomen in de busterminal schonk Paulien 1 blik aan een zwervende Duitse herder en dit was voor hem voldoende reden ons op onze trip te volgen en te beschermen. Bijna elke mannelijke passant die te dicht bij ons kwam moest het ontgelden en werd door de herder agressief aangevallen met luid geblaf en gegrom. Toen we even een bakkerij ingingen, bleef de hond trouw wachten voor de uitgang om ons vervolgens weer te begeleiden. Met name Paulien vond dit erg grappig, Samuel iets minder, die dan ook blij was dat we de hond kwijt raakten toen we in treintje een van de vele heuvels opgingen en niet meer terugkwamen bij de ingang. Het arme dier zit waarschijnlijk nu nog te wachten…

Donderdag ochtend vroeg vlogen we naar Peru, Lima! Aangekomen besloten we niet een dure taxi te nemen, maar voor een paar cent het lokale vervoersmiddel te testen; een krakkemikkig busje. Ondanks vele waarschuwingen voor berovingen en andere narigheden is ons niets overkomen en hebben we genoten van deze toch wel mooie stad! Na 2 dagen hadden we het wel gezien en vertrokken we ’s ochtends vroeg met de bus naar Ica om vervolgens naar Huacachina verder te reizen. Dit plaatsje is een oase gelegen tussen enorm hoge zandduinen. We hebben onszelf voor 1 nachtje getrakteerd op een goed hotel met zwembad. Op zondag hebben met een buggy door de duinen gecrossed, wat af en toe de snelheid van een achtbaan had en ook dezelfde misselijkheid veroorzaakte. Tussendoor maakten we stops om op zandboards zowel staand als op de buik van de duinen af te zoeven; super leuk! ’s Avonds gingen we voor het eerst een trip in de nachtbus maken naar Arequipa. De kwaliteit van de meeste bussen is hier opmerkelijk goed en bij sommige maatschappijen bootsen ze een vliegtuig na inclusief dekentje, kussentje, een maaltijd, films, internet etc. Lekker slapen is er helaas vaak niet bij; de kronkelige wegen zorgen ervoor dat je niet geheel ontspannen in de bus zit.

Maandag 9 uur ’s ochtends kwamen we aan in Arequipa, wat een schitterende koloniale stad is. Vele prachtige pleinen en gebouwen omringd door meerdere vulkanen. Arequipa ligt op 2300 meter hoogte en daar had met name Willem een beetje last van, de bekende hoogteziekte. Van maandag op dinsdag maar even de nodige slaap in gehaald en dinsdagmiddag waren we wel klaar om voor de eerste keer in ons leven te raften. Van de 4 uur dat we weg waren hebben we maar liefst 40 minuten op het water gezeten, de overige tijd bestond uit wachten en geen informatie ontvangen. Het raften zelf was zeker de moeite waard en af en toe zelfs spannend: Willem die tegen een rots aan knalde en Paulien die nog maar met een voet vast zat in de boot en met de rest er buiten hing. Dinsdagavond vroeg naar bed, want die nacht werden we om 3.00 uur opgehaald voor een 3 daagse trekking door de Colca Canyon – de een na diepste canyon ter wereld. Na 4 uur rijden kwamen we op het punt waar je het beste Andes Condors – een soort gier en de grootste vliegende vogel ter wereld - kunt spotten. Samen met vele andere toeristen konden we ze in de verte zien zweven en zelfs een aantal van dichtbij; indrukwekkend. Weer terug in het busje en na een vroege lunch begonnen we met 3 andere wandelaars en een gids om half 12 aan het eerste gedeelte van de trekking: een stevige afdaling van 4 uur lang de canyon in. Er is iets met Zuid-Amerika en honden die ons volgen, want ook nu werden we vergezeld van een soort jonge herdershond, die besloot ons 3 dagen lang trouw bij te staan. We overnachtten in een piepklein dorpje in een nog kleinere slaapkamer, waar we op een vies en volledig doorgezakt bed overigens heerlijk hebben geslapen. De volgende dag mochten we uitslapen tot 07.00 en hebben we maar 4 uur gewandeld naar een prachtige oase waar de middag konden chillen en waar we ook sliepen. Onderweg kwamen we veel pakezels tegen samen met hun prachtige in kleurrijke kostuums gehulde eigenaren en eigenaressen. De volgende ochtend startten we om 5.30 u aan het laatste gedeelte van de trekking: 3,5 uur lang stijgen de canyon weer uit…ppppfffff! De rest van de dag zaten we vele uren in het busje, stopten op heerlijke toeristische plekken, zagen we flamingo’s en verschillende soorten lama’s. We waren weer net op tijd terug in Arequipa om om 20.00 u weer de nachtbus in te duiken naar Cusco. Deze keer echt niet geslapen, vanwege een verschrikkelijke snurker in de bus. Het gezaag was echt niet te harden en Willem begon het op een gegeven moment zelfs fascinerend te vinden hoe iemand zulke geluiden kon produceren. Gisterochtend 6.00 u reden we Cusco binnen en op zoek naar een ontbijttent was er weer een gezellige hond die besloot ons tot in het restaurant te volgen. Daarna zijn we naar ons appartement (eerder een soort hol (geen ramen, alleen de deur)) gebracht, waar de komende 2 weken zullen ‘wonen’. Morgen beginnen we namelijk met Spaanse les!

Foto’s zijn te vinden op: http://picasaweb.google.com/psgroenvandorsten/Blog14Nov2010ChiliPeru?authkey=Gv1sRgCMTxsJaFlba8mwE&feat=directlink

Hasta Luego, Guillermo y Paulina