Gewijzigde plannen

Er kan heel wat gebeuren in 1 week Beijing. Dachten we aanvankelijk alleen Wouter en Julia op te zoeken en te zien wat zij doen en gewoon van Beijing te genieten en weer verder reizen… Zijn we erg enthousiast geworden over het werk wat hier op de campus gedaan wordt en blijkt dat we hier langer kunnen blijven om mee te helpen!

Wat houdt dat ‘werk’ dan in? Hier in Beijing is sinds een paar jaar het programma TIP (Total Immersion Program), waar leraren uit heel China die Engels doceren naar de campus hier komen om hun Engels te verbeteren (hun Engels is vaak van een laag niveau), maar ook nieuwe lesmethoden te leren. De cultuur in China is heel erg prestatiegericht en dat zit ook heel erg verweven in het onderwijssysteem. Het ABC van TIP is: Attack your limitations, Build your Confidence & Commit yourself. Het idee is dat als de leraren helemaal worden ondergedompeld in een Engelse omgeving, ze het sneller durven en leren spreken en naast dat krijgen ze grote levenslessen mee. TIP is onderdeel van de organisatie ESEC (www.ESEC.org). Vorige week woensdag hebben we in een klas een presentatie gegeven over onze reis tot zover. Dit was voor ons een hele bijzondere eerste echte ontmoeting met de Chinese mensen. Wat een lieve, ontwapenende en grappige mensen! We werden met luid applaus en vele camera’s onthaald als wereldreizigers. Ze vonden het fantastisch en stelden de meest grappige vragen aan ons; we hebben er van genoten! Na een paar dagen in een hotel in Beijing, zijn we naar de campus verhuisd, waardoor we nog meer meekregen van het leven hier. De mensen die hier de Chinezen onderwijzen zijn voornamelijk afkomstig uit de VS en we zijn de enige Dutchies hier, want Wouter is afgelopen zaterdagavond weer vertrokken. We zijn beide enthousiast over het programma hier omdat we zien wat voor impact het heeft op de deelnemers. Toen we zaterdagavond net Wouter hadden uitgezwaaid en naar bed gingen, kwamen allebei met het idee dat het ons gaaf zou lijken om zelf betrokken te zijn bij TIP. Er zou begin juni weer een nieuwe sessie beginnen en wij zouden 1 juni verder reizen. Zondag hebben we dit idee met Julia gedeeld en ze reageerde enthousiast, maar zei wel dat er nu nog maar heel weinig (30) deelnemers zich hadden aangemeld. Gister echter, zijn er in een klap 150 studenten bijgekomen en blijkt dat ze ons hier echt goed kunnen gebruiken! Vandaag gaan we voor een weekje reizen in China, om 9 juni weer terug te komen in Beijing en mee te draaien in het TIP-programma. Zoals de Amerikanen hier zouden zeggen: ‘OOOHHHH MY GOSH, AWESOME, SO EXCITING!!!!!’ hahahahahahahaahahaha. Hopelijk blijven wij de nuchtere Hollanders ;).

Maar goed, dit was het nieuws van de laatste paar dagen. We hebben natuurlijk ook wat dagen gespendeerd in Hong Kong en wat dagen Beijing los van de campusverhalen. Vrijdag 21 mei zijn we aangekomen in Hong Kong en daar werden we overweldigd door de overdadige luxe van deze wereldstad. Overal enorme shoppingmalls met de duurste merken; zo’n contrast met Afrika. We hebben lekker rondgelopen en ons verwonderd over deze pracht en praal. Zondag 23 mei kwamen we aan in Beijing en al snel zagen we Wouter boven de kleine Chinese massa uitsteken. Het was erg leuk om Wouter en Julia weer te ontmoeten en elkaar weer beter te leren kennen en een kijkje in hun leven te hebben. Daarnaast hebben we erg van Beijing genoten: de Verboden Stad, wandelingen door mooie parken, shoppen @ the Silkmarket waar we allebei een bril hebben uitgezocht voor nog geen 20 euro per bril, lekkere koffie-momenten bij de Starbucks, panda’s gezien in de Beijing Zoo, een fantastische hike op een prachtige ongerestaureerd stuk van de Chinese Muur, het Zomerpaleis, een leuke fietstocht door Beijing op een 3 persoonsfiets en het heerlijke eten overal! Ook zijn we afgelopen zondag naar een grote Staatskerk geweest; wat erg bijzonder was. Ze hebben hier een Chinese en Engelse dienst en meer dan 1000 bezoekers per dienst. Binnen een staatskerk (driezelf-kerk) blijkt heel veel mogelijk te zijn en kan men vrij christen zijn, de ondergrondse/huiskerken worden echter nog steeds vervolgd.

Dus tot zover alleen maar positieve geluiden, máár waar we – en met name Paulien – minder van genieten zijn de rochels die je overal om de oren vliegen. Zo’n 50 keer per dag worden we opgeschrikt door keiharde rochelgeluiden die vanuit het puntje van de tenen van de mannelijke Chinezen komen. Laatst hadden we zelfs het genoegen te zien hoe een 5 cm lange dikke groengele sliert een tijdje aan iemands lippen bleef hangen. Paulien denkt niet dat ze hier ooit aan zou kunnen wennen.

We gaan onze spullen pakken voor ons weekje China. We hebben nog geen Chinese uitsmijter helaas, daarvoor moeten we nog iets meer Chinees leren!

Veel liefs, Willem en Paulien

ps Een ander nadeel van China is dat ze Picasa hebben geblocked en we nu geen foto's op die manier kunnen laten zien. Wellicht zien jullie wat foto's op deze website zelf verschijnen.